Տատիկս և պապիկս ծնվել են Եղեգնաձորի մարզում։ Նրանք պատմում են, որ հայոց տոների շարքում իրենց համար ամենակարևոր ու սիրված տոներից մեկն է զատիկը։ Զատկի տոնին նրանց տանը պատրաստվել են դեռևս Բուն Բարեկենդանից հետո: Զատիկի սեղանին պարտադիր եղել է ձու, ածիկ, գինի և այլն: Տատիկս պատմում է, որ տոնի ամենատարածված խորհրդանիշը ներկված ձուն է: Հիմնականում օգտագործվում է կարմիր գույնը, որպես Քրիստոսի թափած արյան խորհրդանիշ: Իսկ Չամչով փլավի մեջ բրինձը մարդիկ են , իսկ չամիչը Հիսուսի աշակերտներն են, որոնք պետք է տարածեն Հիսուսի խոսքը:
Սեդա Վիրաբյան 