Ամենագեղեցիկը, որ աչքերս տեսել են եղել է արևի խավարումը։ Այդ օրը անհամբեր սպասում էի, թե երբ պետք է լուսինը փակի արևին, որ երկրի վրա խավար տիրի։ Հատուկ ակնոցներ չունեի, բայց վստահ էի, որ այն տեսնելու եմ։ Հանկարծ հեռուստացույցով հայտարարեցին, որ մարդիկ ուշադիր լինեն և նշված ժամին կտեսնեն երկնային հրաշքը։ Եվ ես պատշգամբում կանգնած տեսա, թե ինչպես արևի ծայրը սևացավ և թեթև մթնեց։ Ուրախությունից թռչկոտում էի։ Այդ օրը մայրիկս ասեց, որ դու տեսել ես քո կյանքի առաջին հրաշքը․․․
Գոռ Սողմոնյան
Մենք դասարանով ձմռանը գնացել էինք Ջրվեժ անտառապարկ։Անտառն ամբողջությամբ ծածկված էր սպիտակ ձյունով, ամեն ինչ շատ գեղեցիկ էր։ Անդադար ձյույն էր տեղում։ Կարծես հայտված լինեինք իրական հեքիաթում։ Ձյունածածկ անտառն ու արահետներն ամենագեղեցիկն էին, որ տեսան իմ աչքերը։
Աննա Գրիգորյան
Ամենագեղեցիկ բանը, որ տեսել են իմ աչքերը դա ծիածանն է: Մենք բոլորս տեսել ենք և գիտենք թե ծիածանն ինչ է: Ծիածանի գույներն են կարմիր, նարնջագույն, դեղին, մուգ կանաչ, կանաչ, բաց կապույտ, մուգ կապույտ, մանուշակագույն: Ինձ ամենից շատ դուր է երկել ծիածանը, որովհետև նա ունի շատ գույներ: Ես սիրում եմ ծիածանը, որովհետև ծիածանի մեջ չկա մռայլ գույն: Այնտեղ բոլոր գույները ուրախ են և պայծառ:
Ես ուզում եմ , որ մեր աշխարհը միշտ ծիածանի գույների պես լինիՙ և մարդիկ միշտ ուրախ լինեն:
Սերգեյ Պողոսյան
Շարունակել կարդալ “«Ամենագեղեցիկը, որ տեսել են իմ աչքերը»”
Սեդա Վիրաբյան 