Վ. Կարակովսկի. Դաստիարակության սահմանները

Հատվածներ

Ամենադժվար մասնագիտությունը

Երբեք ուսուցիչ աշխատելն այսքան դժվար չի եղել:

Կյանքը դեռ երբեք այդպիսի կարևոր և դժվար խնդիրներ չի դրել մեր առջև, ուսուցչի ընդհանուր մշակութային և մասնագիտական գիտելիքներին այդքան բաձր պահանջներ չի ներկայացրել: Կյանքը դեռ այսպես դաժանորեն չի պատժել նրանց, ովքեր չունեն ինքնակրթվելու մշտական պահանջ, հասարակության արագացող առաջընթացին համաքայլ շարժվելու անընդհատ ձգտում: Դպրոցն այսօր գիտության թիկունքն է, այդ պատճառով ուսուցչի աշխատանքը մեծ մասամբ հիշեցնում է գիտնականի աշխատանք. ավելի քիչ է կրկնությունը և ավելի շատ` ստեղծագործությունը: 

Գովք ձանձրույթի: Իոսիֆ Բրոդսկի

Բայց թե չզորես պահել թագավորությունդ
Եվ գաս, հանց հայրդ՝ քեզնից առաջ եկած այնտեղ,
Ուր միտքը մեղադրում է և զգացմունքը՝ ծաղրում,
Հավատա ցավիդ… [1]

 (Ու. Հ. Օդեն, «Ալոնսոն՝ Ֆերդինանդին»)

 Ձեզ սպասվելիք կյանքի նշանակալի մասում ձանձրույթն է տիրապետող լինելու: Պատճառը, որ ուզում եմ խոսել այսօր դրա շուրջ, այսպիսի հանդիսավոր առիթով, այն է, որ ես հավատացած եմ՝ ոչ մի հումանիտար համալսարան ձեզ չի պատրաստում այդպիսի դիպվածի, և Դարթմըթն էլ բացառություն չէ: Ո՛չ հումանիտար և ո՛չ էլ ճշգրիտ գիտությունները ձանձրույթի դասընթացներ չեն առաջարկում: Լավագույն դեպքում, նրանք կարող են ծանոթացնել ձեզ այդ զգացումին՝ ենթարկվել ստիպելու եղանակով: Բայց ի՞նչ ասել է պատահական շփումը՝ անբուժելի հիվանդության համեմատ: Ամբիոնից եկող վատթարագույն միապաղաղ ձայնը կամ աչք հոգնեցնող դասագիրքը՝ ճոռոմ անգլերենով, ոչինչ են ի համեմատ այն հոգեբանական Սահարայի, որ սկիզբ է առնում անմիջապես ձեր ննջասենյակում և ճնշում հորիզոնը:

Շաբաթվա աշխատանքային նախագիծ․հոկտեմբերի 1-5

Շաբաթվա աշխատանքային նախագիծ․հոկտեմբերի 1-5

Ընդհանուր պարապմունք 

Միջավայրի խնամք  

Շաբաթվա ընթացքում իրականացվող  նախագծեր՝

 Կոմիտասյան օրեր

Տիեզերք

Խնկոյանական օրեր

Սեպտեմբեր ամսվա հաշվետվություն

Սեպտեմբեր ամսվա ընթացքում իրականացրած նախագծերն ու արդյունքները՝

Իմ բակը. Հայրապետյան Արտավազդ

Գրական ակումբը՝ Հացավանում. արտագնա քննարկում

Լուսանկարը՝ Արմինե Թոփչյանի

Առավոտյան ժամը 9-ին  Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու բակում  սպասում էի  մյուս ընթերցասեր գործընկերներիս, միասին պետք է Հացավան մեկնեինք: Հավաքվեցինք եկեղեցու բակում եւ հոգևոր ընթերցումներով մեկնարկեցինք օրվա սկիզբը:

Ջերմ ու սիրելի մարդիկ, միջավայր, տպավորություններով լի օր, ակնթարթներ…

Մինչեւ Հացավան հասնելը՝ Չարենցի կամարից ողջունեցինք Արարատին:  Անհնար է չգայթակղվել Արարատի գեղեցկությամբ և անտարբեր անցնել, մենք էլ լուսանկարվեցինք և շարունակեցինք մեր ճանապարհը:

Հացավանում հանդիպեցինք դպրոցի տնօրեն Սուսաննա Սահակյանին, հյուրընկալվեցինք գյուղի միջնակարգ դպրոցում, որտեղ  արժանացանք ջերմ ընդունելության:  Ծանոթացանք, շրջեցինք դպրոցով, ապա ներկայացրեցինք «Բլեյան» ուսումնական բաց  ցանցը, եղան նաև համագործակցության առաջարկներ: Միասին քննարկեցինք  Վ. Սարոյանի  «Գնացքները» պատմվածքը:   

Էլ ի՞նչ ճամփորդություն առանց միասնական երգ ու պարի: Միասին կոմիտասյան պարերգեր կատարեցինք, վայելեցինք սիրելի Արփինեի կիթառի անկրկնելի ելևէջները։  Օրն ամփոփեցինք մեր գործընկերներ Առնոլդ Բլեյանի և Աստղիկ Իսրայելյանի տանը: Գողտրիկ անկյուն, մեծ ու ընդարձակ այգի,  հյուրասեր ու սիրալիր ընդունելություն, անդադար կատակում ենք, զրուցում, չնկատելով, թե ինչպես աննկատ անցան ժամերը :

Տեսանյութ՝